راسیاتش من تا الان به دنیا به شکل دیگه ای نگاه میکردم...دنیارو فقط و فقط واسه قشنگیاش و لذت هاش میگذروندم ودوست داشتم...ولی از اونجایی که خدا هیچ کس رو به حال خودش رها نمیکنه به باطن وجودم تو این دنیا رسیدم...فکر میکردم اول وآخر این دنیا پولداری عزت و دوری از ذلته و غافل بودم که این طرز تفکر اصل ذلته!!! درواقع وجود تو این دنیا کلا 2 تا علت داره 1.کمک به دولت یار آقا امام زمان و 2.خودمونی بگم کم کردن روی شیطون از هر راهی...واین کارا همه و همش یه لذت داره که اونم یه جورایی پز دادن خدا جلوی سایر مخلوقاتشه؛که ببینین دیدین آدم ناسپاس نبود و قدر نعمتام رو میدونه؟؟؟دیدی شیطون اون مثه تو نبود و از فرمانام پیروی کرد؟دیدی نگفت من الم من بلم من بهترین مخلوق خدام؟دیدی تکبر نگرفتش و به کفر نیفتاد؟؟؟دیدی همواره خودشو کوچیکترین ذره هم از عظمت من ندید...خدا کنه مام یه جوری باشیم که خدا بتونه پزمون رو بده...خدا کنه...
نظرات شما عزیزان:
